Je hoort dat overal. Groot en klein. Wat is de opgave. Soms betekent het dat we groter moeten kijken. Soms juist kleiner. Maar in alle gevallen is tekenend dat we vooruit moeten. (destijds hoord je nog wel eens het zinnetje van thought leadership naar action hero- veel te veel op de persoon gericht nu zien we dat we samen moeten doen). cocreatie, over grenzen heen. Meerdere disciplines. Opgave team. Enzo. Werken in complexiteit. Hoe kijken we vanuit MW tegenaan. Ook weer een kwestie van taal.

• In een organisatie vol met gewoonte, functieomschrijvingen, wie is waar verantwoordelijk voor. Heel veel kastje muur. Trage processen. Hoe moet en wil en kan je daar aan verandering werken?
• Speelruimte creeeren. Bondgenoten. Subculturele actie. Zorgen dat het er komt. Manifestatie organiseren van wat anders is en toch werkt. Geuzenaam verzinnen. Verbeelding toelaten. Dromen/ wensbeelden een plek geven. Troubadour van het nieuwe en andere. Werken vanuit wat er in de praktijk is- bezingen van het werk zelf, de ambcahtelijkheid, de kunstzinnigheid, de tegenkracht, eigenheid en samenspel. Werken aan een opgave IS het scheppen van speelruimte. (als je het goed doet- en je niet laat vangen door het alsnog als opdracht te doen).
• Bij opgave hoort professionele eigenzinnigheid. (niet alleen, maar samen zoals we eerder zagen)
• Kantelen van management, kaders, protocol naar professional die zelf ruimte gaat opeisen. Op de zeepkist gaat staan voor wat ie doet en te doen heeft met collegae.