1. Citaatgesprek als onderzoeksinstrument

    Het citaatgesprek wordt als wending gebruikt om bij een kennismaking een gesprek op een diepere laag te voeren en zo verbinding met de ander te leggen. Als onderzoeksinstrument is het een manier om een goed onderwerp voor je onderzoek te verkennen; iets dat je fascineert of bezig houdt.

    Lees meer
  2. De kunst van het vragen als onderzoeksinstrument

    De kunst van het vragen is een vorm waarin we werken met elkaars onderzoeksvragen. We brengen elkaar onderzoeksvragen met elkaar in gesprek waardoor je eigen fascinatie of vraag wordt verduidelijkt. Je geeft jouw vraag kado als antwoord op de vraag van een medeonderzoeker waardoor er nieuwe betekenissen ontstaan en een gezamenlijkheid van onderzoeken.

    Lees meer
  3. Theatrale dialoog als onderzoeksinstrument

    De Theatrale Dialoog gaat heel direct over het belichamen van verbinding en het delen van intrinsieke waarden. Als onderzoeksinstrument is het een vorm van gegevens verzamelen vanuit een lichamelijke waarneming: je hele lichaam doet mee en je stelt het oordeel, de interpretatie en de betekenisgeving even uit: eerst bewegen dan spreken.

    Lees meer
  4. Fenomenologisch schrijven als onderzoeksinstrument

    De fenomenologie is de wetenschappelijke benadering die de werkelijkheid wil beschrijven zoals die zich in zijn betekenisvolheid aan ons voordoet. Het is de filosofische stroming die zich richt op het overgangsgebied tussen mens en wereld, waar de dingen ons aanspreken, uitnodigen, aansporen, verbijsteren, ontmoedigen, kortom, waar de dingen ons raken omdat ze voor ons verschijnen in hun zeggingskracht. Het is de kunst van de fenomenologie om de ervaring van onze omgang met de wereld zodanig op te schrijven dat die ervaring verhelderd wordt en dat de betekenisvolle kern ervan overdraagbaar wordt naar anderen die de beschrijving lezen. De fenomenologie wil de wijze waarop de werkelijkheid aan ons verschijnt als levende en geleefde ervaring in geschreven woorden vatten en daardoor (beter) verstaan. In de fenomenologie is daarom het schrijven zelf een manier van onderzoeken (Van Manen, 1990)

    Lees meer
  5. Werk in opvoering als onderzoeksinstrument

    Werk in opvoering geeft je op ieder moment in jouw onderzoek de mogelijkheid om anderen deelgenoot te maken van jouw onderzoek. Je geeft aan waar je aan wil werken en op welke manier. Je krijgt een tijdslot en bent verantwoordelijk voor je eigen bijdrage. Als onderzoeker wordt je zichtbaar en de anderen worden even mee-maker van jouw onderzoek.

    Lees meer
  6. Constellaties als onderzoeksinstrument

    Het woord constellatie werd als eerste gebruikt om de positie van sterren ten opzichte van elkaar te duiden. Een constellatie of opstelling is een manier waarbij we systeemenergie als belangrijke informatiebron inzetten om 'verborgen' kennis en dynamieken te verhelderen. Elementen in jouw onderzoek worden in hun onderlinge verhouding zichtbaar gemaakt. Meer horen dan luisteren, meer waarnemen dan zien.

    Lees meer
  7. samengesteld gedicht als onderzoeksinstrument

    Met individuele input van verschillende groepsleden maak je een samengesteld, eigen, gedicht. De individuele gedichten deel je vervolgens weer met de groep. Als onderzoeksinstrument is het een manier om inzichten vast te leggen in gedichtvorm.

    Lees meer
  8. Ted Talk als onderzoeksinstrument

    In een Ted Talk voer je je inzichten op. Het is een opvoering met een duidelijk format van performer en toeschouwers.

    Lees meer
  9. Het 'aanvoelen van kennis' als onderzoeksinstrument

    Muzisch onderzoek levert kennis op. Maar wat kennis precies is daarover debatteren we al meer dan 2000 jaar. Kennis wordt vaak neergezet als een ‘ding’, iets wat we kunnen opslaan, delen en verspreiden. Anderen zien kennis juist als iets dat alleen in mensen zit, een gevoel of intuïtie gebaseerd op informatie, ervaring en vaardigheden. Weer anderen zien kennis als een proces van leren in plaats van een statisch ‘ding’. In muzisch onderzoek houden we de optie open dat kennis vele vormen kan hebben, waarbij iedere onderzoeker zijn eigen voorkeuren kan hebben. Om zicht te krijgen op je eigen voorkeuren is de werkvorm ‘aanvoelen van kennis’ ontwikkeld.

    Lees meer