Een klein liedje dat ik maakte op basis van een citaat uit het boek van Bart van Rosmalen.

We geven ons over aan de maat

We geven ons over aan de maat

De maat die ons wordt aangemeten

Als die te strak is, krijg je het verweten,,

De mens als acteur ingenaaid

De mens als acteur ingenaaid

Kreukloos en strak, zonder lucht

Een liberale, postmoderne klucht

Leven in een comfort klucht

Leven in een comfort klucht

Is muzisch dan het spel?

Of het echte leven!?

Maar gaandeweg maakt zich een onrust van hem meester.

Op een gegeven moment houd hij het niet meer.