reactie

waarom je niets en (bijna) niemand nodig hebt om een wereld te scheppen.

Woensdag 8 juni verschijnen er twee daadkrachtige personen om 13.00 uur bij Aluin. Een derde persoon komt en daarna is het stil. Na verloop van tijd komt persoon 4. We besluiten buiten te wachten op personen 5 t/m 9. Het is heerlijk weer, maar ik begin me wel zorgen te maken of er genoeg mensen zijn om een middag mee te werken. Personen 10 t/m 14 blijken te hebben afgezegd. Van de personen die er wel zijn geven persoon 5 en persoon 7 aan dat ze niet mee doen. Persoon 1 t/m 3 hadden dat al gedaan. Mijn zorgen worden groter. Als we met 10 personen zijn gaan we beginnen. En het blijkt te kunnen. De oprechte leugen, de tekst uit het hoofd en de improvisaties leveren verbeelding en gespreksstof op. Dat gesprek gaat een kant op die interessant is. Twee werelden een school met doelstellingen en bedoelingen en het theater zonder doelstellingen of regels komen bij elkaar en vinden samen de verbeelding. Voor het scheppen van verbeelding heb je alleen een paar personen nodig.

Reacties