Why?

Connecting Conversations & ik

CC heeft me doen realiseren hoe weinig goede gesprekken we eigenlijk hebben in het dagelijks leven. Hierdoor ben ik bijvoorbeeld meer gaat letten op het weglaten van mijn telefoon tijdens een afspraak. Automatisch valt het dan op hoeveel mensen meer met hun mobiel bezig zijn dan het huidige gesprek, wat er weleens tot leidt dat ik de telefoon tijdelijk in beslag neem. De combinatie van mijn project over psychische klachten en CC heeft er in geresulteerd dat een aantal gesprekken aan ben gegaan van diepe betekenis. Zowel voor mijn gesprekspartner als mij. Ik denk dat CC mij bewust en onbewust heeft geleerd hoe ik tijdens moeilijke gesprekken die verbinding aan kan gaan, door bijvoorbeeld een balans in vragen en vertellen te behouden. Het laatste wat er voor mij uitspringt is de les dat je ook via discussie dichter bij elkaar kan komen. 

 

Connecting Conversations & werk

Hier moet ik even over nadenken, omdat ik niet op voorbeelden kan komen waarin ik CC heb toegepast in mijn werk. Wel momenten in het verleden waar handvaten uit CC van pas zouden zijn gekomen. Tijdens mijn stage had ik een begeleidster die heel negatief communiceerde, ondanks dat ze dingen niet vervelend bedoelde. Het bleek dat eerdere stagiaires daar allemaal last van hadden gehad en het de stage er niet leuker op maakte. Ik heb het tijdens het gesprek na de eerste maand aangegeven met een specifiek voorbeeld, maar weet zeker dat CC hier toegepast had kunnen worden. Misschien iets recenter moest ik een samenwerking afwijzen, terwijl ik wist dat de andere partij mij heel graag in het team wilde. Ik kijk dan enorm op tegen dat telefoontje. Wat ik over mezelf heb geleerd, is dat ik het moeilijk vind om mensen teleur te stellen. Ook op zakelijk gebied, waar nee zeggen nou eenmaal soms moet en ieders goed recht is. Zo ook ontslag nemen vind ik vanuit loyaliteit lastig. Hopelijk kan ik de komende tijd nog iets van CC leren hierover. 

 

Connecting Conversations & Crossover Creativity

De TT CC speelt een belangrijke rol in de studie op verschillende manieren. Om te beginnen ervaar ik het als een rustpunt in mijn week, waar ik altijd erg naar uit kijk. Die paar uur voor het Atrium als een veilige haven waar we met de groep dichter bij elkaar en onszelf komen. Hoewel we ook regelmatige oncomfortabele gesprekken aangaan, ervaar ik nooit dat er te veel van de wordt gevraagd omdat de randvoorwaarden kloppen. Mijn hoofd komt tot rust, mijn energie en zelfvertrouwen omhoog. Ik ben blij met de verbindingen die ik tijdens TT CC met mijn medestudenten en docenten aanga.

Reacties