Er was eens een stil volk en niemand wist van hun bestaan. Tenminste dat leek zo. Want het stille volk woonde in de ondergrondse en daar was weinig licht en geluid. Als je daar rond liep, leek het alsof er niks of niemand was, zelf geen pluisje stof of een piep van een muis. Toch woonde daar zeker wel volk, groezels heetten ze. Dat klinkt misschien eng maar het tegenovergestelde is waar. Groezels zijn namelijk wezens met een heel groot hart. Ze zorgen zo goed voor een ander dat ze zichzelf vergeten. Als je ze dus probeert te roepen, hoor je niks want ze zijn alleen maar met de ander bezig. Groezels houden zoveel van de ander dat ze soms helemaal geen puf meer hebben voor zichzelf om iets vrolijks te doen. Ze kunnen écht heel moe zijn. En als het helemaal uit de hand loopt veranderen ze in een pop die ja knikt, de hele tijd. Dat is naar want dan zijn ze ongelukkig en kunnen niet meer voor de ander zorgen waar ze zoveel van houden.
Gelukkig bestaat er ook nog de bovengrondse. Daar woont het rommelvolk en in dat rommelvolk is er een groep die de groezels wil helpen zodat ze geen poppen worden. Het zijn zwergen, een soort dwergen maar dan met iets langere benen. Soms schreeuwen ze erg hard helaas. Ze zijn ongeveer met een groep van 15 zwergen die écht iets willen doen voor de groezels. Het punt is alleen dat ze verkeerd zoeken. Ze kennen de wegen niet goed naar de ondergrondse en raken voortdurend in ingewikkelde zaken verstrikt. Zo weet ik dat Verdwes al vaker in de kooi van angst terecht is gekomen en Lanvie op het dwaalspoor zonder eind. Dat was zo erg dat alle zwergen bij elkaar zijn gekomen voor beraad. Tivenco, de leider nam het woord: 'We hebben een ernstige melding gehad vandaag. Er is een record aan ja-knikkende poppen bij de ziekenboeg gevonden. Het loopt uit de hand en ik heb hulp ingeroepen bij de wenswolken. Ze sturen twee vuurvogels voor raad en hulp.
De vuurvogels waren snel en brachten wijsheid om actie te ondernemen. De eerst zei: 'Wees alert, sper je ogen en oren! Gebruik deze vuurtriangel om van de bovenwereld naar de onderwereld te komen. De tweede zei: 'Gebruik het sprekend hart. Deze heeft de kracht de ogen te openen van de poppen en ze weer van levenskracht te voorzien.'
De zwergen gingen op weg met de vuurtriangels en het sprekend hart. Helaas raakten enkelen toch weer verstrikt in de kooi van angst of op het dwaalspoor zonder eind. Maar nog voor het donker hoorden we gefluister klinken als zingende nagtegalen. Het waren de groezels die hun stemmen lieten horen uit de donkere ruimte. Ze zongen van bloemen en paarse kalanten en leefden en zorgden nog lang en gelukkig.