Samenvattend zijn er de volgende 'ijkpunten':

- mijn reflectie op de eerste tweedaagse (niet volledig bijgevoegd);

- mijn 'maaksels' tijdens de eerste bijeenkomst;

- mijn muzische intermezzo bij de 2e bijeenkomst;

- muzische intermezzo's buiten de bijeenkomsten om.

- Voorbereiding op tweedaagse 23 en 24 januari.

Ik begin met de reflectie. Deze is niet volledig toegevoegd, maar wel de 'maaksels' naar aanleiding van deze eerste tweedaagse. En een samenvatting:

- Iets krijgt voor mij betekenis als een ander laat merken dat mijn bijdrage (voor hem/haar) betekenisvol is. Dat geeft vertrouwen.

- Als mijn hoofd niet meer mee wil doen, heb ik altijd mijn handen en intuïtie (‘hart’) nog. En zijn die niet gelijkwaardig?

- Nu heb ik nog het vertrouwen van een ander nodig om ‘publiek te maken’.

- Ik werk het liefste autonoom in een hecht team. Wat zou het me brengen als ik meer focus op de verbinding dan op het eindproduct/ mijn bijdrage?

- Ik ben in staat de situatie tot op zekere hoogte naar mijn hand te zetten. Ik hoef mij niet per se terug te trekken, daar heb ik een keuze in. Waar en hoe kan ik ‘maken’ inzetten om zelf meer het gevoel te hebben van ‘goed werk’?

- Er is veel ‘niet weten’, dat is oké, uiteindelijk maak ik de beweging naar buiten, omdat ik dan voldoende vertrouwen ervaar.

- Het was voor mij betekenisvol om iets in te brengen vanuit die opleiding (Kunstzinnig Dynamisch Coachen), waarvan ik nog niet precies weet wat ik ermee ga doen, maar waarvan ik wel weet dat ik hem niet voor niets ben gaan doen. Ik verlang ernaar dat al die dingen samen gaan komen.

- Ik vind het prettig om te merken dat ik intuïtief al aanvoelde dat een interventie als deze wenselijk was. Een bevestiging dat ik op het juiste spoor zit.

- Het was betekenisvol om te merken dat ik had aangevoeld wat de ander nodig had en dat ik in staat was om dat te geven. Ook hier zit weer de wederkerigheid van het ‘van betekenis zijn’.

- Ontwikkelen van vertrouwen is werk in opvoering. Daarna kan ik publiek maken en vanuit het publiek maken kan ik van betekenis zijn en betekenis ervaren. Het verlangen is een mooi startpunt.

‘Moedig voorwaarts, met de stroom mee, spelend, geduldig en bezield’,

Hoe kunst wordt geboren en haar kracht ontwikkelt daar waar het eeuwige, rusteloze verlangen heerst naar spiritualiteit. (Tarkovsky)