Het halffabricaat/ open in plaats van gesloten vorm/ de real book 

Hele idee dat muzisch werk voortdurend in wording is. Zoals de natuur dat is. De schepping (groot woord). omgekeerd vraagt dat om dat wat we maken nooit helemaal af te maken. Open te houden. Is een grote kwaliteit. Want dan kunnen anderen er op hun beurt mee ver gaan. Sennett in housing en dwelling. Concreet: we hebben een prachtige set kaarten van wendingen. Maar als we in complany met een organisatie werken doen we dat maakproces over. De basis van het project en het concept (een blauwdruk van denken en doen) is voorhanden. Maar het krijgt een nieuwe invulling. Wat is hier in deze setting mogelijk? Situationeel bepaald. Je kan met muzisch werk nooit standaard werken. Zo is ook dit boek een halffabricaat. Je kan elk stukje er apart uithalen en op doorbouwen. Je kan elke reeks stukjes oppakken en ermee gaan werken. Denk aan de real book. Standards in de jazz. Dit is de verzameling van gedachten, manieren van werken waar we telkens uit putten. Waar we variaties op maken. Aan jou om uit te kiezen waar je op door wil. En daar iets van te maken.

NB dit boek is niet af….

Werkvormen om hier mee te werken

• Work in progress performed/ collective reading/ het orakel
• Contemplatieve dialoog
• Maak iets
• Zelfs mengen met theatrale dialoog is mogelijk
• Een versie die vooraf wordt toegestuurd en meer richting brongesprek gaat?
• Een worldcafe waarin er dus zes vignetten op 6 tafels liggen?
• (moet denken aan de historie van Openbaar Kunstbezit. Je kreeg een plaatje thuis gestuurd. En dan was de zaterdag erna een uitzending die dat plaatje behandelde. Er zitten QR-codes in die verwijzen naar films, podcasts, langere achtergrond artikelen.

Nieuwe stukjes: nog op te nemen in de reeks   

Doe dit thuis ook

Waarom zorgen we niet net zo goed voor het ‘gesprek’ als voor eten, wijnen, tafleklaeden, kristallen servies? Waarom laten we het gesprek over aan het vrije spel der krachten. (daar zitten dan ineens veel van hetzelfde in- ‘hoe is het met je werk’ en dan krijg je eigenlijk een tamelijk voorspelbare uiteenzetting die best wel lijkt op vorige keer. Ligt dat aan saaie vrienden? Nee die bestaan niet. Mensen zijn veel rijker dan ze zichzelf vaak toestaan. Vorm kan helpen. Vragen (worden wel van die spelsets gemaakt met zingevinsgvragen- heel goed- dat verdiept). Zo kan je veel van de vormen en gedachten die we hier bespreken thuis ook doen. Variaties op maken. Zelfs met je partner. Als je te vaak in dezelfde gesprekken belandt. Breek dat dan open. Ga op zoek naar de rijkdom die niet gezegd, getoond, gevierd wordt maar er wel is. (ipv de therapeut). Als we geacht worden het beste van onszelf mee naar het werk te nemen dan zouden we het beste van het werk ook best mee kunnen nemen naar ons privedomein. Ja toch?

Muzische regelgeving

Waarom wordt politiek telkens de tegenstelling regels- vrijheid gezocht. Overheid- liberaal. Lonksom rechtsom We noeten regels maken die uitnodigen tot kringen maken. beweging. coalitie, consortium. Zoals in Creating Cultures of Care.

Stel nu dat we dromen van een nieuwe bureaucratie. Nieuwe regels. Regels die noodzaken tot ‘samen’. We zijn niet tegen regels. Muzisch werk is heel precies. Heel gedisciplineerd. Regels voor de opvoering, regels voor het samenspel, wie waar wanneer aan de beurt, regels voor de omgang met materialen. Als je er niet aan houdt dan werkt het niet. Dan krijgt het werk niet die flow die wel het verlangen is.       

Voorbeeld:

Bogota change ivm de verkiezingen. Is er een partij die dat nu doet. Gaat ook om een andere manier om te gaan met regels.