We doen alsof

Ieder heeft een blad gekozen waarop een werk van Jelle staat. Er staat op waar je het kan vinden. Alsof het een puzzeltocht is, loopt iedereen een kant op, ze doen alsof ze het werk zoeken en vinden. Ik blijf achter in het lokaal en wacht tot ze terug komen.

 

De ervaringen van hun korte reisje zijn verschillend. Nicoline schrijft naar aanleiding van haar reis en ontmoeting met ‘Child is the father of the man’:

Onderweg naar het restaurant kijk ik naar de afbeelding. Wat zie ik? Wat zou het betekenen? (jammer dat de titel al verklapt is) Hoe groot is het? Dat is ook al gegeven L

Dan ben ik daar en ik wil meer weten over de context. Waarom bij de koffie? Waarom boven de kast? Waarom op die witte muur? Ik kom niet bij het bestuderen van het werk, dat is een heel ander niveau. Ik kom er niet ‘in’.

Daan heeft de ervaring van een speurtocht. Zijn reis ging naar ‘Replica 1’. De woorden in de opdracht nodigen hem uit. Elke keer de keuze: iets of niets zien, zwijgen of spreken. Om daarna uitgenodigd te worden tot het gesprek met het werk. Hij ervaart het als prettig.

Marco beantwoordt de opdracht bij ‘Toiletsupllies 1 t/m 5’ met  ontvlucht, herhaal, kijk met een frisse blik, spoel weg, begin opnieuw, fantaseer 1 t/m 4, speel 480 x5/(35x45).

Reacties