Bron van Marens
'Wat iemand betekent weten we pas als hij er niet meer is' staat er op de kaft van het boekje. Dit vind ik gelijk al een rake beschrijving. Het boekje gaat over een man die al tien jaar dood is. Hij leeft alleen nog voort als een ander aan hem denkt. De ik persoon bestaat dus eigenlijk niet, alleen in een reeks herinneringen.
Tragiek en humor komen per ongeluk heel dichtbij elkaar.