Ravel - Piano concerto in G, II. Adagio assai

Mijn moeder werkte s'nachts aan haar iconen. Ze luisterde daarbij naar muziek van Ravel.
Ze leeft niet meer maar de muziek van Ravel luister ik nog graag.
Het roept de gewijde sfeer op die ik ervoer als ik haar zag werken.
Een sfeer die mij ook nu nog in contact brengt met mijn concentratie, creativiteit en overgave.

Hier de youtube link naar het pianoconcert van Ravel - Piano concerto in G, II. Adagio assai

Mijn moeder werkte beneden in de woonkamer aan een grote werktafel.

Ze werkte vaak in de nacht. Achteraf gezien omdat dit haar moment van rust was neem ik zo aan, als moeder van vier kinderen.

Om haar heen stonden allerlei prachtige diep gekleurde pigmenten, eigeel mengels, boven haar hingen iconen die al af waren en die later naar een kerk zouden gaan maar nu nog thuis hingen.

Ik kroop vaak uit bed met als excuus dat ik naar de wc moest, om nog even langs haar te kunnen lopen en haar daar te zien zitten werken.

De sfeer van haar concentratie, de muziek en de betoverende iconen hebben een diepe indruk op me gemaakt.

Het trok me enorm aan HOE zij daar zat. Nog los van dat ik precies begreep wat ze deed.

Als ik nu naar deze muziek luister brengt het mij in contact met een liefdevolle, waardevolle, onverstoorbare creatie kracht. 

Reacties