Socratisch én Muzisch

Met Arlanta Scholen werken we voor de tweede keer dit seizoen met directeuren en kwaliteitsondersteuners aan het versterken van een cultuur van leren en ontwikkelen.

Er zitten twee perspectieven in de aanpak:

De ene is meesterschap en zelfkennis aanwakkeren, bewust worden van waarden waar je handelen sterker van wordt. Gevoel krijgen voor waar het om draait in de praktijkcasuïstiek, moed, rechtvaardigheid en de juiste maat betrachten. De basis daarvan is de socratische dialoog.

Het andere perspectief gaat over ontwerpkracht versterken in de richting van je team. Hoe breek je door herhalende patronen? Wat nodigt leraren uit meer zelf de lead te nemen? Wat is 'samen werken aan de opgave'? Hier is de basis muzisch werk.

Meesterschap én de ontwerper. Spannend om beide perspectieven om en om aan te spreken. En écht nodig ook: om de verbinding en doorwerking heidag- praktijk stap voor stap sterker te maken. We vinden uit hoe dat moet door het te doen.

In beeld zie je een moment uit de werkvorm 'verlangen vangen'. Deelnemers gaan 'in' de opgave (het vlakje in het midden) staan zoals in een opstelling. Van daaruit verkennen ze vier dimensies die bij een opgave om de hoek komen kijken: wie leren er? wat verandert er qua structuur? Wat wordt er gemaakt? en welke kennis wordt ontwikkeld? Door er 'in' te gaan staan is het niet alleen het hoofd dat nadenkt, maar ook het lichaam, de ruimtelijkheid en de verbeelding die mee gaan spelen.

Twee directeuren vonden elkaar in de sessie herfst 2024 en maakten een lied met de titel 'de lat van arlanta...'. Dat lied is nu uitgewerkt tot een compleet nummer. We zingen het bij het begin van da

g en twee keer zo uitbundig aan het eind van de dag.

Leg de lat niet te hoog en moet niet teveel zegt het lied. Mooie relativering bij een prachtproject met een heel eigen signatuur en diepgang. Met Heidi Rubingh
, Rudolf Kampers
, Dorien Brunt, Jasper Visser Med (MLI) en Jan Ewout Ruiter. To be continued.

 

 

 

 

 

Reacties