In deze video zie je de Openbare afsluiting van de werkplaats 2018/2019.
Op minuut 42 in de video start mijn performance, die ca 5 minuten duurt.

In deze afsluitende performance komt heel duidelijk naar voren wat de rijkdom is geweest van de werkplaats voor mij en hoe de inzichten zich doorzetten in mijn praktijk.

De video met daarin de verhelderende verhalen van Bart van Rosmalen, Daan Andriessen en Patrick van der Bocht, maakt duidelijk hoe het Muzisch Perspectief en deze werkplaats, een belangrijke voedingsbodem vormen voor mijn praktijk.

Concreet gezien ben ik nu als begeleider ingestroomd in de volgende Muzische werkplaats. Zo zet ik mijn Muzische onderzoek dus op een volgend niveau voort binnen de werkplaats. Lees daar hier meer over. 

Deze performance werd gezien door lector Change Management Jacco van Uden. Met hem ontwikkel ik nu een twee daagse workshop Professionele Ruimte. Die we aan willen gaan bieden in het bedrijfsleven. Lees daar hier meer over.

 Ik maak gebruik van de werkvorm ‘exemplarisch schrijven’ voor een persoonlijke reflectie op mijn eigen functioneren tijdens de workshop die ik begeleidde als onderdeel van het afsluitende festival Muse Work.

• Beschrijf een voor jou betekenisvolle gebeurtenis (scène/ moment) in de activiteit waar je aan bijdroeg zo levend mogelijk. Wat gebeurde er? Hoe zag het er uit? Als je ze nog weet:  welke letterlijke woorden waren er te horen?  

Om me heen zaten verschillende groepjes mensen elk in een eigen gesprek over een voorwerp. Ik was aanwezig als de time-keeper en had de mensen fysiek opgewarmd om in te stappen in de opdracht. Ik zat in het midden van de ruimte. Een van de deelnemers keek me indringend aan en sprak: 'We hebben te weinig tijd. De opdracht moet langer duren'. Ik voelde in mijn lijf een zekere zenuwachtigheid opkomen. 'Ik ben hier verantwoordelijk voor ik moet de opdracht nu korter maken, anders is het niet goed', schoot er door me heen. Ik keek de persoon aan en zag dat deze al weer zelf met de aandacht bij de opdracht zat. Niet meer op mij lettend. Ik voelde de rust weer terug keren in mijn lijf.
Achter me sprak iemand me aan 'Marjolijn we zijn al klaar, we hebben te veel tijd, wat nu?'. Ik voelde een lach opkomen. Ik lachte naar de persoon en zei, 'neem even tijd voor jezelf, we gaan zo door'. 

• Formuleer dan een inzicht dat uit die gebeurtenis verschijnt. Wat was de werking? Tot welke gedachte/ stap heeft dit je gebracht?

Door deze kleine gebeurtenis voelde ik dat ik het zowel zalig vind om een groep mensen mee te nemen in een spel, sfeer en opdracht, als dat ik me erg verantwoordelijk ga voelen. Iedereen moet het goed hebben. Iedereen moet het leuk vinden en dat moet ik 'doen'. Ik ervoer door deze gebeurtenis: ik kan het nooit voor iedereen precies goed doen. Waar ik wel controle op heb is hoe ik reageer op wat er uit de groep op me afkomt. En dat als ik het kan ontvangen zonder omgeblazen te worden en mijn eigen koers te verliezen, ik dan de verantwoordelijkheid neem die voor mij klopt. 

• Lees dan het geheel terug. En besluit met op te schrijven welke vraag  je ‘kennelijk’ aan het onderzoeken bent. 

Kennelijk onderzoek ik op welke manier ik mensen mee wil nemen in een groepsproces. Het is daarin voor mij blijkbaar belangrijk dat ik een verantwoordelijkheid neem, een gevoel er voor heb dat hoe ik me gedraag impact heeft op de ander en op de hele sfeer. En ik zie ook dat het echt belangrijk voor me is dat ik de zorg voor hoe de ander het beleeft verder loslaat en niet de vergissing maak dat ik van alles moet 'doen' voor de ander. Op een prettige manier de ruimte maken en het daarna ook loslaten, en hoe te spelen met de spanning die ik daarin in mijn eigen systeem voel is iets dat ik verder wil onderzoeken en dat me aan het hart gaat.