Het nemen van een initiatief, het vervolg op een ingeving, een spontane reactie of de wens iets te vragen of iemand iets voor te leggen. In hoe we georganiseerd zijn treffen we elkaar niet automatisch. Een mail vanuit nabijheid krijgt ofwel vanuit prioritering direct respons, valt in vertraging of vergetelheid. De afstand die we tot elkaar hebben is vergroot sinds deccennia. Niet zelden volgt op een initiatief tot contact een lange stilte. Hoe verdragen we roependen in woestijnen te zijn en hoe organiseren we respons en wederkerigheid, meemakerschap in een ‘digital age’?

In muzisch onderzoek is de stap van subjectief naar intersubjectief veelgevraagd, de vraag naar respons dus ook. Naar mijn beleven is de uitgaande beweging, het reiken naar contact vele malen groter dan de terugkerende beweging. Dit is een moeilijk te verdragen gegeven.

Hoewel het krijgen van antwoorden grote voldoening kan geven vraagt het werk veel investering zonder direct antwoord. In een van de eerste sessies gedurende de werkplaats muzisch onderzoek thematiseerde Bart het organiseren van wederkerigheid door middel van een aanbod en een wedervraag, een aanbod en een verzoek. Dit lijkt in eerste instantie een beetje gekunsteld, maar blijkt noodzakelijk om respons te genereren. Ik ben gewend om mijn inbreng als aanbod te doen, maar werd nu gevraagd na te denken over een gewenst antwoord, zowel qua vraag als qua vorm. Dit vraagt verder, preciezer en constructiever denken. Juist hier valt een drempel van bescheidenheid te slechten; wees onbescheiden en formuleer vormen voor je antwoord!

Een brief is een persoonlijke vorm. Een persoonlijke vraag, persoonlijk geadresseerd en refererend aan een gedeelde ervaring genereert sneller respons dan een vrijblijvende BLOG  ergens op internet waarvan het vinden op toeval berust. In een werkplaats muzisch onderzoek met gedeelde tijd tijdens bijeenkomsten en digitale bijdragen via Musework is het zoeken hoe we met elkaar communiceren over de voortgang van ons onderzoek. We hebben de ontmoetingsruimtes kunstmatig te creëren en kunnen ons niet verlaten op toeval. Het organiseren en denken vraagt hier stappen vooruit om te kunnen oogsten.