Je houdt niet van gevangenschap. Je hebt je vrijheid altijd gekoesterd. Na hard werken eindigde je hier. Een royale directeurswoning, de genoegdoeningen van het ambt, de sigaren, koekjes en de extra opgeschuimde melk. Maar iets klopte er niet. Wilde je dit eigenlijk wel? Knaagde er eigenlijk niets? Jij die zo van het leven hield, is er niet iets doodgegaan?

Afgelopen week verzocht ik om muziek van internet te kunnen afspelen en daartoe werd door de dienst automatisering een sound-bar onder mijn computerscherm geplaatst. Thuis had ik net liedjes van Stef Bos ('taal van my hart') herontdekt in het Zuidafrikaans en iets raakte mij hierin als oprecht, open en eerlijk. Een eerlijkheid die ik van mijzelf in andere situaties ken. Hier op mijn werkplek zette ik Stef Bos op en het voelde als bevrijding. Bevrijding van een grauwsluier die serieus en ernstig is. Het bracht mij in verwarring en het maakte mij ook blij. Ineens was ik er niet meer in gevangen hoewel ik binnen was.