voorbereiding 27-11 Nanda

De bedoeling van de auteur is m.i om vanuit eigen ervaringen en ondersteund door literatuur duidelijk te maken wat het belang is van het vorm kunnen geven aan tegenkracht; het loskomen en doorbreken van vaste patronen en procedures. Hiervoor gebruikt hij het Tristanmoment en de mythe van de muzen om het belang praktisch en zichtbaar te maken.

 

Voor mij zijn de centrale begrippen:

tegenkracht (het doorbreken van vaste procedures)

zintuiglijke beleving (tegenhanger van denken en beschouwen)

muzisch perspectief (werken aan kunstenaarschap dmv morele werking van het muzische)

 

Wat mij het meest is bijgebleven na het lezen is de passage aan het begin van het hoofdstuk waarin het Tristanmoment beschreven is.  We (Hogeschool Utrecht) vragen in onze begeleidingsmomenten aan onze pabostudenten altijd wat voor hun de leerkracht is geweest die het sterkst is bijgebleven; wat maakte die leerkracht tot een leerkracht om nooit te vergeten.  De verhalen die daaruit voortkomen gaan altijd over bijzondere mensen die kinderen wisten te raken door iets anders te doen dan normaal, door op te vallen en vooral door iets te doorbreken.

Hierdoor moest ik denken aan Korczak, een pedagoog die zijn eigen visie op het omgaan met kinderen door wist te zetten in uit wist te dragen. Zijn ideeën spreken me aan.

 

Mijn tweede bron is de Japanse schrijver Murakami; een schrijver die totaal absurde verhalen door elkaar laat lopen, dwars door tijdsbarrières heen en waarbij voor mij de ervaring centraal staat, ook als je weet dat het absurd is.

Het feit dat ik veel van lezen hou omdat ik het mooi vind hoe anderen kunnen vertellen bracht me weer terug naar het aspect vertellen dat in hoofdstuk 1 aan bod komt.

 

 

Media

Reacties