Ooit hoorde ik van een radiomaker die gefascineerd was geraakt door stiltes op de radio. Hij nam stukjes audio op van alle zenders die hij met zijn wereldontvanger kon krijgen. Daar knipte hij, het was in het pre-digitale tijdperk, dan de stiltes uit. Die rubriceerde hij op zender, tijdstip en uitzending waar de stilte in voor was gekomen. Zo ontstond een flinke collectie. Ik stel mij er altijd de oude radio bij voor, die ik van mijn grootvader kreeg. Daar stonden tot de verbeelding sprekende namen op als Brno en Beromünster. Als je aan de knop draaide kwamen er honderden zenders langs omgeven door golven van ruis.

Zie ook http://www.kwaad.net/Radio.html

Dat is één van de verhalen die verteld zouden kunnen worden in het programma ‘stilte en verbeelding’.

Verder denk ik aan:

-        4’.33’’ van John Cage. En ook daar weer aan een uitvoering op de radio.

-        Het uitfaden en steeds zachter gaan spelen op een cello

-        Het gesprek zonder woorden dat in het project ‘Building Conversation’ van theatermaker Lotte van den Berg is opgenomen en dat is geïnspireerd door de Inuit jaarvergadering die zwijgend plaatsvindt.

-        Heel dicht bij elkaar staan en zachte sisgeluiden maken. Het intensiveren van het luisteren.

-        Meenemen van twee klankschalen. De slag die de stilte doorbreekt maar daar ook weer toe terugvoert en dan de stilte verdiept.

-        Meenemen van het oude herbarium van mij grootmoeder en misschien wel de oude schaakschriften van mijn grootvader. Voor mij komt daar door de gestolde handeling die er in zit een diepe stilte uit voort.

Bart van Rosmalen