The sound of artistic pedagogy

Funghi, en twee betekenisvolle momenten op de avond…

1 Schilderijen verplaatsen. Wat doe je als je net had gedacht: ”Deze hoort bij die”, en dat je dat wilt gaan regelen, maar dat dan iemand anders net voor jou met dat schilderij aan de slag gaat en het verplaatst in een nieuwe opstelling die jou ook bevalt?

Ik koos er voor om het schilderij, dat ik bij die andere wilde hebben, een stuk dichter bij de andere in de buurt te plaatsen dan eerst, en dat bleek voor mij goed te werken. 

Ik ben wel geïntrigeerd door de vraag hoe dit soort momenten bij andere deelnemers is verlopen. Hadden anderen vergelijkbare keuzemomenten?

later op de avond, na afloop van de vier rondes, viel me in dat alle vier de werkvormen hadden bijgedragen aan een gevoel van afstemming, en niet alleen een gevoel van, maar ook daadwerkelijke afstemming!

2 Oerwoud en mee-verklanken. Gaaf. Treffend.

Inzicht bij het oerwoud-moment: werken met geluid is breder dan alleen werken met muziek. Het gaat ook over woord (ritme, cadans), beweging/ dans, en geluid in de breedste zin. Wow.

De vraag hierbij was: hoe kun je het auditieve inzetten als werkvorm?

En als beeld kwam er een soundscape-fantasie bij me op, iets met lagen die over elkaar heen schuiven, een visuele partituur. Zoiets als het pinterest plaatje hieronder.

 

Wat betekent dit beeld, waarom die lagen? Misschien omdat er meerdere lagen geraakt werden die avond? De mogelijkheden van werkvormen ervaren, maar ook leren kennen, doen, uiten, verbinden,  en stilstaan bij artistieke pedagogiek. Verbonden tot een geheel: tot funghi-soep.

Media

Reacties

  • Heleen Bouwmans

    Bijzonder hoe de losse en strak geregisseerde werkvormen leidden tot afstemming en oe jij dat benoemde.

    Mooie vraag ook, naar de keuzemomenten van anderen. Het antwoord moet ik je schuldig blijven, maar wellicht krijg ik daar meer zicht op als we de werkvorm herhalen en meer ervaringen op kunnen halen.